به سلامتی باغچه ای که خاکش منم گلش تویی و خارش هرچی نامرده.
به سلامتی دیوار نه خاطره ایستادگیش به خاطر اینکه مرد نامرد بهش تکیه میکنن.
به سلامتی کلاغ نه به خاطره سیاهیش به خاطره یکرنگیش.
به سلامتی نوشابه که خانواده داره و خیلی ها همینش هم ندارن.
به سلامتی باغچه ای که خاکش منم گلش تویی و خارش هرچی نامرده.
به سلامتی کسیکه تو خیالمونه ولی بیخیالمونه.
به سلامتی اونایی که اگه صد لایه ایزوگامشون هم بکنن بازم معرفت ازشون چیکه میکنه.
به سلامتی دریا که همه با لبش خاطره دارن.
به سلامتی پدری که لباس خاکی و کثیف میپوشه
میره کارگری برای سیر کردن شکم بچه اش،
اما بچه اش خجالت میکشه
به دوستاش بگه که این پدرمه.
نظرات شما عزیزان:
به سلامتی وب نویسی که بالاخره آپ کرد.gif)
